^{دقایقی از تو برای دیگران}

^{شيوانا گوشه‌ای از مدرسه نشسته و به کاری مشغول بود و در عين حال به صحبت چند نفر از شاگردانش گوش می‌داد. يکی از شاگردان ده دقيقه يک‌ريز در مورد شاگردی که غايب بود صحبت کرد و راجع به مسايل شخصی فرد غايب حدسيات و برداشت‌های متفاوتی بيان کرد. حتی چند دقيقه آخر وقتی حرف کم آورد در مورد خصوصيات شخصی و خانوادگی شاگرد غايب هم سخنانی گفت.}

^{وقتی کلام شاگرد غيبت‌کن تمام شد، شيوانا به سمت او برگشت و با لحنی کنجکاوانه از او پرسيد: بابت اين ده دقيقه‌ای که از وقت ارزشمند خودت به آن شاگرد غايب دادی، چقدر از او گرفتی؟‏}

^{شاگرد غيبت‌کن با تعجب گفت: هيچ چيز! راجع به کدام ده دقيقه من صحبت می‌کنيد؟}

^{شيوانا تبسمی کرد و گفت: هر دقيقه‌ای که به ديگران می‌پردازی در واقع يک دقيقه از خودت را از دست می‌دهی. تو ده دقيقه تمام از وقت ارزشمندی را که می‌توانستی در مورد خودت و مشکلات و نواقص و مسايل زندگی خودت فکر کنی، به آن شاگرد غايب پرداختی. اين ده دقيقه ديگر به تو برنمی‌گردد که صرف خودت کنی.}

^{حال سوال من اين است که برای اين ده دقيقه‌ای که روزی در زندگی متوجه ارزش فوق‌العاده آن خواهی شد چقدر پول از شاگرد غايب گرفته‌ای؟ اگر هيچ نگرفتی و به رايگان وقت خودت و اين دوستانت را هدر داده‌ای که وای بر شما که اينقدر راحت زمان‌های ارزشمند جوانی خود را هدر می دهيد. اگر هم پولی گرفته‌ای بايد بين دوستانت تقسيم کنی، چون با ده دقيقه صحبت کردن، تک‌تک اين افراد نيز ده دقيقه گرانقدر زندگيشان را با شنيدن مسايل شخصی ديگران هدر داده‌اند}

^{نیویسنده:امیر علی قلندری}